Ανησυχία έχει προκαλέσει στην ιατρική κοινότητα αλλά και την κοινή γνώμη, η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των ατόμων που έχουν προσβληθεί από την Νέα Γρίπη και νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας της χώρας. Στους 23 ανέρχεται πλέον ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν νοσήσει με τον ιό Α- και «πρόκειται κυρίως για άτομα νεαρής ηλικίας», όπως επισήμανε η Υπουργός Υγείας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Ανάμεσα τους και μία έγκυος που διανύει τον τέταρτο προς πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης της καθώς και ένας άνδρας, που αντιμετωπίζει προβλήματα παχυσαρκίας.
Μεγαλύτερη έξαρση του ιού των εορτών αναμένεται στη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων. Παρ’ όλα αυτά ευχαριστημένοι εμφανίζονται οι γιατροί από την πορεία του εμβολιασμού. Δηλώνουν ότι πρωταρχικός στόχος είναι να δημιουργηθεί μια ασφαλής αλυσίδα έναντι του ιού και κατά συνέπεια να αποτραπεί η περαιτέρω εξάπλωση του. Οι λοιμωξιολόγοι προτρέπουν τον ελληνικό λαό να προβεί στο εμβολιασμό. Δεδομένου ότι υπάρχει διαρκής αύξηση των κρουσμάτων. Προτεραιότητα δίνετε στα άτομα που πάσχουν από χρόνια αναπνευστικά νοσήματα, νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια, μεταβολικά νοσήματα καθώς και στις εγκύους, τους παχύσαρκους και τους αιμοδότες.
Ο Φαρμακευτικός Όμιλος GlaxoSmithKline ανακάλεσε μια παρτίδα του εμβολίου κατά της Νέας Γρίπης στον Καναδά, καθώς αναφέρθηκαν σοβαρές αλλεργικές επιδράσεις από το συγκεκριμένο φάρμακο. Ωστόσο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνεχίζει να υποστηρίζει ότι ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος και υπογραμμίζει ότι κύριο μέλημα είναι να βρεθούν οι αιτίες που προκάλεσαν αυτά τα αλλεργικά συμπτώματα. Οι ειδικοί πάντως ενημερώνουν ότι το συγκεκριμένο εμβόλιο είναι διαφορετικό από εκείνο που έχει προμηθευτεί η Ελλάδα και προτρέπουν τον λαό να εμβολιαστεί άφοβα.
Πηγές:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4547748&ct=1
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=301188&dit=25/11/2009&dt=25/11/2009
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Διαρκής αύξηση των κρουσμάτων της Νέας Γρίπης
Ανησυχία έχει προκαλέσει στην ιατρική κοινότητα αλλά και την κοινή γνώμη, η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των ατόμων που έχουν προσβληθεί από την Νέα Γρίπη και νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας της χώρας. Στους 23 ανέρχεται πλέον ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν νοσήσει με τον ιό Α- και «πρόκειται κυρίως για άτομα νεαρής ηλικίας», όπως επισήμανε η Υπουργός Υγείας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Ανάμεσα τους και μία έγκυος που διανύει τον τέταρτο προς πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης της καθώς και ένας άνδρας, που αντιμετωπίζει προβλήματα παχυσαρκίας.
Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009
Διαρκής επιδείνωση του καιρού.
Για ακραία καιρικά φαινόμενα προειδοποιεί η Εθνική Μετερεωολογίκη υπηρεσία τους πολίτες. Σφοδρές βροχωπτώσεις και άνεμοι εντάσεων 6 μποφόρ, θα αρχίσουν να εκδηλώνονται σήμερα το βράδυ και σταδιακά θα εξασθενίσουν το απόγευμα της Πέμπτης. Η Ήπειρος, η Δυτική Στερεά Ελλάδα και τα νησιά του Ιονίου είναι μερικές από τις περιοχές που επρόκειτο να υποστούν σε μεγαλύτερο βαθμό, την κακοκαιρία. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για πλημμύρες και προτρέπουν τους πολίτες να παραμείνουν στα σπίτια τους, προκειμένου να αποφευχθούν σοβαρά ατυχήματα.
Με έναν νεκρό και έναν αγνοούμενο τελείωσε το πρώτο κύμα κακοκαιρίας, που ολοκληρώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ο άτυχος άνδρας έχασε τη ζωή του τη στιγμή που το αυτοκίνητο του παρασύρθηκε από χείμαρρο στην περιοχή των Γρεβενών, ενώ οι έρευνες για τον αγνοούμενο στρέφονται στις περιοχές ανάμεσα από τα διαμερίσματα Πιπεριά και Ροδωνιά, του νομού Πέλλας. Αμέτρητες ήταν οι κλήσεις που δέχτηκε οι Πυροσβεστική για άντληση νερού απο σπίτια. Οι βλάβες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις ήταν εκτεταμένες και οι άνθρωποι φοβούνται για το νέο κύμα κακοκαιρίας που έρχεται..
Πηγές:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4545257
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4545035
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=298363&dt=10/11/2009
Με έναν νεκρό και έναν αγνοούμενο τελείωσε το πρώτο κύμα κακοκαιρίας, που ολοκληρώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ο άτυχος άνδρας έχασε τη ζωή του τη στιγμή που το αυτοκίνητο του παρασύρθηκε από χείμαρρο στην περιοχή των Γρεβενών, ενώ οι έρευνες για τον αγνοούμενο στρέφονται στις περιοχές ανάμεσα από τα διαμερίσματα Πιπεριά και Ροδωνιά, του νομού Πέλλας. Αμέτρητες ήταν οι κλήσεις που δέχτηκε οι Πυροσβεστική για άντληση νερού απο σπίτια. Οι βλάβες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις ήταν εκτεταμένες και οι άνθρωποι φοβούνται για το νέο κύμα κακοκαιρίας που έρχεται..
Πηγές:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4545257
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4545035
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=298363&dt=10/11/2009
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Συνειδητή ή όχι η αποχή των πολιτών;
Ψήφος ή παραλία; Αυτό ήταν το δίλημμα που τέθηκε στους ψηφοφόρους σχετικά με τις Ευρωεκλογές. Μέσα σε ένα κλίμα απαξίωσης για την κυβέρνηση και τον Κώστα Καραμανλή, στις 7 Ιουνίου 2009 οι Έλληνες πολίτες κλήθηκαν να οδηγηθούν στις κάλπες προκειμένου να εκλέξουν τους πολιτικούς που θέλουν να τους αντιπροσωπεύουν στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες νίκησε η αποχή, γεγονός που συνέβη και στην Ελλάδα.
Η μάχη των εκλογών ανέδειξε νικητή το Σοσιαλιστικό κόμμα (Πα.Σο.Κ) με 36,7% και οκτώ έδρες και δεύτερη την Νέα Δημοκρατία με 32,3% που κατέλαβε επίσης οκτώ έδρες. Αίσθηση προκάλεσε η άνοδος των μικρών κομμάτων καθώς και η τεράστια αποχή των Ελλήνων πολιτών. Στις εκλογές αυτές καταγράφηκε το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής σε εκλογική διαδικασία από την μεταπολίτευση (47,4 %). Πολλές θεωρίες διατυπώθηκαν που προσπάθησαν να εξηγήσουν τους πραγματικούς λόγους σχετικά με το γιατί οι πολίτες επέλεξαν την αποχή. Φταίει το γεγονός ότι οι εκλογές συνέπεσαν με το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος; Μήπως οι πολίτες έχουν κουραστεί πλέον από τις απραγματοποίητες υποσχέσεις των πολιτικών. Η αποχή ήταν συνειδητή ή απλά προτίμησαν την παραλία; Τι από όλα αυτά ισχύει; Αυτά είναι ερωτήματα που βασανίζουν ακόμα και τους ίδιους τους πολιτικούς που προσπαθούν να καταλάβουν τι έφτιαξε…
Το γεγονός ότι υπάρχει μια στροφή προς τα ακροδεξιά κόμματα επιβεβαιώθηκε πλήρως σ αυτές τις εκλογές. Κάτι τέτοιο συνέβηκε και στην Ελλάδα αφού υπήρχε άνοδος του ΛΑ.Ο.Σ, του κ. Καρατζαφέρη. Αυτό που οδήγησε τον κόσμο προς το συγκεκριμένο κόμμα είναι μάλλον η διατύπωση ξεκάθαρων θέσεων εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα κόμματα που δεν καταστούσαν σαφές αυτό που υποστήριζαν. Τα κόμματα της Αριστεράς παρέμειναν στάσιμα με μία μικρή πτώση του ΚΚΕ κατά 1%. Η αποχή όμως σε τι οφείλεται; Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έντονη τάση παθητικοποίησης των πολιτών. Αδιαφορούν για τα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας και μια έντονη δυσαρέσκεια για το πολιτικό σύστημα της χώρας. Είναι αναμφισβήτητο ότι παρά το τριήμερο και τον πρώιμο «μινι-καύσωνα», ένα μεγάλο μέρος των πολιτών αδιαφόρησε για τις εκλογές στέλνοντας ένα απαξιωτικό μήνυμα προς το πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του. Αγανακτισμένοι πλέον από την μη υλοποίηση των υποσχέσεων των πολιτικών με στόχο να βελτιωθεί και να εξυγιανθεί η ζωή όλης της χώρας, οι πολίτες αρνήθηκαν να προσέλθουν στις κάλπες.. Θα συνέβαινε όμως το ίδιο αν στη θέση των Ευρωεκλογών ήταν οι εθνικές εκλογές; Μήπως τότε θα ένιωθαν πιο υποχρεωμένοι οι πολίτες; Είναι καιρός πλέον να αφήσουν τις προσωπικές διαμάχες οι πολιτικοί ηγέτες και να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου και να συμπεριφερθούνε πολιτικά. Ο κόσμος έχει κουραστεί πλέον από την αδιαφορία των κομμάτων και αυτό έγινε αισθητό με την αποχή στις ευρωεκλογές που άγγιξε σχεδόν το 50%.
Η Νέα Δημοκρατία μετά την ήττα της θα πρέπει να αναθεωρήσει μερικές από τις θέσεις της. Να κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, την Υγεία και κυρίως στο φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα προκειμένου να συσπειρώσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της. Θα προχωρήσει όμως σε ουσιαστικές αλλαγές ή θα εξακολουθήσει να ασκεί την ίδια πολιτική, που δεν ευχαριστεί κανέναν παρά μόνο τους υπουργούς της;
Η μάχη των εκλογών ανέδειξε νικητή το Σοσιαλιστικό κόμμα (Πα.Σο.Κ) με 36,7% και οκτώ έδρες και δεύτερη την Νέα Δημοκρατία με 32,3% που κατέλαβε επίσης οκτώ έδρες. Αίσθηση προκάλεσε η άνοδος των μικρών κομμάτων καθώς και η τεράστια αποχή των Ελλήνων πολιτών. Στις εκλογές αυτές καταγράφηκε το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής σε εκλογική διαδικασία από την μεταπολίτευση (47,4 %). Πολλές θεωρίες διατυπώθηκαν που προσπάθησαν να εξηγήσουν τους πραγματικούς λόγους σχετικά με το γιατί οι πολίτες επέλεξαν την αποχή. Φταίει το γεγονός ότι οι εκλογές συνέπεσαν με το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος; Μήπως οι πολίτες έχουν κουραστεί πλέον από τις απραγματοποίητες υποσχέσεις των πολιτικών. Η αποχή ήταν συνειδητή ή απλά προτίμησαν την παραλία; Τι από όλα αυτά ισχύει; Αυτά είναι ερωτήματα που βασανίζουν ακόμα και τους ίδιους τους πολιτικούς που προσπαθούν να καταλάβουν τι έφτιαξε…
Το γεγονός ότι υπάρχει μια στροφή προς τα ακροδεξιά κόμματα επιβεβαιώθηκε πλήρως σ αυτές τις εκλογές. Κάτι τέτοιο συνέβηκε και στην Ελλάδα αφού υπήρχε άνοδος του ΛΑ.Ο.Σ, του κ. Καρατζαφέρη. Αυτό που οδήγησε τον κόσμο προς το συγκεκριμένο κόμμα είναι μάλλον η διατύπωση ξεκάθαρων θέσεων εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα κόμματα που δεν καταστούσαν σαφές αυτό που υποστήριζαν. Τα κόμματα της Αριστεράς παρέμειναν στάσιμα με μία μικρή πτώση του ΚΚΕ κατά 1%. Η αποχή όμως σε τι οφείλεται; Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έντονη τάση παθητικοποίησης των πολιτών. Αδιαφορούν για τα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας και μια έντονη δυσαρέσκεια για το πολιτικό σύστημα της χώρας. Είναι αναμφισβήτητο ότι παρά το τριήμερο και τον πρώιμο «μινι-καύσωνα», ένα μεγάλο μέρος των πολιτών αδιαφόρησε για τις εκλογές στέλνοντας ένα απαξιωτικό μήνυμα προς το πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του. Αγανακτισμένοι πλέον από την μη υλοποίηση των υποσχέσεων των πολιτικών με στόχο να βελτιωθεί και να εξυγιανθεί η ζωή όλης της χώρας, οι πολίτες αρνήθηκαν να προσέλθουν στις κάλπες.. Θα συνέβαινε όμως το ίδιο αν στη θέση των Ευρωεκλογών ήταν οι εθνικές εκλογές; Μήπως τότε θα ένιωθαν πιο υποχρεωμένοι οι πολίτες; Είναι καιρός πλέον να αφήσουν τις προσωπικές διαμάχες οι πολιτικοί ηγέτες και να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου και να συμπεριφερθούνε πολιτικά. Ο κόσμος έχει κουραστεί πλέον από την αδιαφορία των κομμάτων και αυτό έγινε αισθητό με την αποχή στις ευρωεκλογές που άγγιξε σχεδόν το 50%.
Η Νέα Δημοκρατία μετά την ήττα της θα πρέπει να αναθεωρήσει μερικές από τις θέσεις της. Να κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, την Υγεία και κυρίως στο φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα προκειμένου να συσπειρώσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της. Θα προχωρήσει όμως σε ουσιαστικές αλλαγές ή θα εξακολουθήσει να ασκεί την ίδια πολιτική, που δεν ευχαριστεί κανέναν παρά μόνο τους υπουργούς της;
Σάββατο 6 Ιουνίου 2009
"Ονομάζω ελευθερία τον να μπορώ να σκέπτομαι ή να μην σκέπτομαι για κάτι"
Η ελευθερία είναι μια λέξη που την μεταχειριζόμαστε καθημερινά και για την οποία έχουν γραφεί αναρίθμητα δοκίμια. Είναι ένα αγαθό που κατακτήθηκε ύστερα από αιματηρούς αγώνες καθώς ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί ποτέ με την υποδούλωση, τον καταναγκασμό και την καταπίεση. Η ελευθερία είναι έννοια σύμφυτη του ανθρώπου. Γεννιέται για να ζήσει ελεύθερος, για να δημιουργήσει, για να ασκήσει το πνεύμα του. Η ελευθερία αποτελεί κινητήρια δύναμη όλων των αρετών. Παρ’ όλα αυτά για τα όρια της ελευθερίας του λόγου έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις. Μιλώντας για την ελευθερία του λόγου, συζητάμε για ένα πρωταρχικό αγαθό στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Μόνο με την ελευθερία του λόγου οδηγείται κανείς στην αλήθεια και στην αυτογνωσία. Χωρίς αυτή δεν μπορεί να αναπτυχθεί η τέχνη και οποιαδήποτε επιστήμη. Πώς όμως μετριέται η ελευθερία του λόγου; Ως που μπορεί να φτάσει προκειμένου να μην γίνει ασυδοσία; Πρέπει ο καθένας μας να αντιληφθεί ότι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις μας πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή αντιστοιχία. Πρέπει όλοι μας, αλλά και ο καθένας χωριστά, να αντιληφθούμε ότι βασική προϋπόθεση στην άσκηση της ελεύθερης έκφρασης του λόγου είναι ο σεβασμός της ελευθερίας των άλλων. Ο καθένας μπορεί να εκφράζει οτιδήποτε θέλει χωρίς όμως να προσβάλλει την προσωπικότητα του άλλου. Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα τηλεοπτικών εκπομπών αλλά και βιβλίων και ταινιών, που γνώρισαν την κοινωνική κατακραυγή λόγω του περιεχομένου τους, αναγκάζοντας τους αρμόδιους φορείς να προχωρήσουν στην απαγόρευση της προβολής ή της κυκλοφορίας τους. Βέβαια απαγόρευση και ελευθερία είναι δύο αντιφατικές έννοιες. Ωστόσο, δεν είναι ηθικά ορθό να υπάρχουν τηλεοπτικά και άλλα μέσα που θίγουν τη δημόσια αιδώ και προσβάλλουν τους πολίτες. Στη φύση του κάθε ανθρώπου είναι να σκέφτεται, να διατυπώνει τη σκέψη του και να ασκεί κριτική. Σ’ αυτά δεν μπορεί να τεθεί κανένας περιορισμός γιατί τότε εμφανίζεται το φαινόμενο της λογοκρισίας. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί η γνώμη του να εκφράζεται δημόσια όταν αυτή αντικρούεται με την άποψη ολόκληρης της κοινής γνώμης. Έχουμε παραδείγματα όπου μια τέτοια άποψη πυροδότησε ένα μεγάλο κύμα αντιδράσεων και συγκρούσεων. Το ίδιο ισχύει και για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Κάθε δημοσιογράφος ή παρουσιαστής μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υποστεί κυρώσεις αν αυτή παραβιάζει τους κανόνες του ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου. Ο Τύπος άλλωστε είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο μέσο που οδηγεί στην μη ελεύθερη έκφραση των σκέψεων και των πεποιθήσεων του δημοσιογράφου απαγορεύονται. Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Συντάγματος, η κατάσχεση των εφημερίδων και άλλων εντύπων επιτρέπεται σε περίπτωση προσβολής της χριστιανικής και άλλης γνωστής θρησκείας, προσβολής του Προέδρου της Δημοκρατίας και δημοσίευσης πληροφοριών σχετικά με τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Έτσι λοιπόν, η ελευθερία του λόγου συνεπάγεται τον ανθρωπισμό, την πρόοδο και την ευσυνειδησία, αγαθά που δεν μπορούν να υπάρξουν όταν αυτή στηλιτεύεται σε μια εποχή που όλα είναι υποκινούμενα από πολιτικά και άλλα συμφέροντα.
Κυριακή 31 Μαΐου 2009
Debate:Δημόσιος διάλογος ή μια αποστειρωμένη διαδικασία
Άραγε το Debate είναι ένα μέσο που συμβάλλει στην προώθηση του δημόσιου διαλόγου; Είναι μια διαδικασία που εξακολουθεί να διατηρεί αναλλοίωτο το χαρακτήρα της στο πέρασμα του χρόνου; Αυτά είναι ερωτήματα που έχουν τη δύναμη να βασανίσουν ακόμα και τους ίδιους τους πολιτικούς αρχηγούς. Είναι ανησυχίες της κοινής γνώμης για το αν θα πρέπει να συνεχίσουν να εμπιστεύονται την πολιτική διαδικασία. Στις 28 Μαΐου πραγματοποιήθηκε το debate για τις Ευρωεκλογές…η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που διεξάγει debate..Οι λόγοι της απόφασης αυτής είναι άγνωστοι και μάλλον έτσι θα μείνουν…
Είναι γεγονός ότι ο θεσμός του debate έχει αλλάξει μορφή και περιεχόμενο. Είναι διαφορετικός από όταν γεννήθηκε η ιδέα ενός δημοσίου διαλόγου στην Αμερική. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα έχει μετουσιωθεί. Το debate δεν γινόταν να μείνει έξω απ’ αυτήν την αλλαγή. Είναι εμφανές ότι δεν έχει την ίδια ισχύ. Ούτε ο προορισμός του είναι πλέον ο ίδιος. Στο επίκεντρο της συμμετοχής όλων των συμμετεχόντων είναι η διεξαγωγή debate υψηλού επιπέδου. Οι πολιτικοί αρχηγοί προσπαθούν αγωνιωδώς να προβάλλουν το έργο και τους στόχους που σκοπεύουν να υλοποιήσουν μετά την εκλογή τους. Τα debate είναι ένα μέσο κατάλληλο για να προωθήσουν τα κόμματα τις μεταρρυθμίσεις που οραματίζονται. Τα οράματα που υποστηρίζουν τις περισσότερες φορές, ωστόσο, είναι ακραία, γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές καταλήγουν να μην πραγματοποιούνται.
Στην Ελλάδα το debate φαίνεται να έχει διαφορετικό ρόλο σε σχέση με άλλες χώρες του εξωτερικού. Όλο και περισσότεροι δημοσιογράφοι προστίθενται και διατηρούν ένα δευτερεύοντα ρόλο, καταβάλλοντας προσπάθειες να είναι περισσότερο επιθετικοί όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Οι πολιτικοί αρκούνται στο να κρύβονται πίσω από την τυπική διαδικασία που το debate απαιτεί. Όλος ο θεσμός φαίνεται ότι είναι απλά ένας διαρκής ανταγωνισμός μεταξύ των αρχηγών, προκειμένου να προβάλλουν τα δικά τους συμφέροντα και να υποστηρίξουν τις δικές του θέσεις. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό και δεν οδηγεί πουθενά. Το κοινό θέλει να ακούσει πράγματα ουσιώδη και όχι μια επανάληψη των όσων είχαν ακουστεί στις προηγούμενες εκλογές. Ζητά να έχει το debate περιεχόμενο και να μην είναι απλά άλλη μία αποστειρωμένη διαδικασία.
Η δύναμη της τηλεόρασης είναι μεγάλη. Χρησιμοποιείται το πιο δημοφιλές μέσο προκειμένου να πεισθούν εκατομμύρια ανθρώπων να πάρουν θέση στο δημόσιο διάλογο και να συμμετέχουν ενεργά στα πολιτικά πράγματα του τόπου τους. Ας μην ξεχνάμε ότι η τηλεόραση είναι το μέσο που ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις των πολιτών. Οι πολιτικοί πρέπει να επιδείξουν ότι είναι δεινοί χειριστές του λόγου, με στόχο να πείσουν τους αποκαρδιωμένους πολίτες να μετέχουν στην εκλογική διαδικασία και να εμπιστευθούν τους πολιτικούς της χώρας. Αυτός είναι και ένας από τους κυριότερους στόχους του debate.
Κλείνοντας, σχεδόν καθολική είναι πλέον η άποψη ότι ο θεσμός του debate δεν βοηθάει πουθενά. Δεν έχει προσφέρει κανένα όφελος στους πολιτικούς αρχηγούς. Είναι μια βαρετή διαδικασία που εξυπηρετεί μόνο το χώρο της θεαματικότητας και δεν καταλήγει σε κανένα ουσιώδες συμπέρασμα. Είναι καιρός να αλλάξει αυτή η διαδικασία. Να δώσουν την ευκαιρία στους πολίτες να συμμετέχουν και οι ίδιοι. Να απευθύνουν τα δικά τους ερωτήματα, αφού άλλωστε είναι και οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι για τις μεταρρυθμίσεις που πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Τελικά το debate ωφελεί ή όχι τους πολιτικούς αρχηγούς;
Είναι γεγονός ότι ο θεσμός του debate έχει αλλάξει μορφή και περιεχόμενο. Είναι διαφορετικός από όταν γεννήθηκε η ιδέα ενός δημοσίου διαλόγου στην Αμερική. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα έχει μετουσιωθεί. Το debate δεν γινόταν να μείνει έξω απ’ αυτήν την αλλαγή. Είναι εμφανές ότι δεν έχει την ίδια ισχύ. Ούτε ο προορισμός του είναι πλέον ο ίδιος. Στο επίκεντρο της συμμετοχής όλων των συμμετεχόντων είναι η διεξαγωγή debate υψηλού επιπέδου. Οι πολιτικοί αρχηγοί προσπαθούν αγωνιωδώς να προβάλλουν το έργο και τους στόχους που σκοπεύουν να υλοποιήσουν μετά την εκλογή τους. Τα debate είναι ένα μέσο κατάλληλο για να προωθήσουν τα κόμματα τις μεταρρυθμίσεις που οραματίζονται. Τα οράματα που υποστηρίζουν τις περισσότερες φορές, ωστόσο, είναι ακραία, γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές καταλήγουν να μην πραγματοποιούνται.
Στην Ελλάδα το debate φαίνεται να έχει διαφορετικό ρόλο σε σχέση με άλλες χώρες του εξωτερικού. Όλο και περισσότεροι δημοσιογράφοι προστίθενται και διατηρούν ένα δευτερεύοντα ρόλο, καταβάλλοντας προσπάθειες να είναι περισσότερο επιθετικοί όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Οι πολιτικοί αρκούνται στο να κρύβονται πίσω από την τυπική διαδικασία που το debate απαιτεί. Όλος ο θεσμός φαίνεται ότι είναι απλά ένας διαρκής ανταγωνισμός μεταξύ των αρχηγών, προκειμένου να προβάλλουν τα δικά τους συμφέροντα και να υποστηρίξουν τις δικές του θέσεις. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό και δεν οδηγεί πουθενά. Το κοινό θέλει να ακούσει πράγματα ουσιώδη και όχι μια επανάληψη των όσων είχαν ακουστεί στις προηγούμενες εκλογές. Ζητά να έχει το debate περιεχόμενο και να μην είναι απλά άλλη μία αποστειρωμένη διαδικασία.
Η δύναμη της τηλεόρασης είναι μεγάλη. Χρησιμοποιείται το πιο δημοφιλές μέσο προκειμένου να πεισθούν εκατομμύρια ανθρώπων να πάρουν θέση στο δημόσιο διάλογο και να συμμετέχουν ενεργά στα πολιτικά πράγματα του τόπου τους. Ας μην ξεχνάμε ότι η τηλεόραση είναι το μέσο που ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις των πολιτών. Οι πολιτικοί πρέπει να επιδείξουν ότι είναι δεινοί χειριστές του λόγου, με στόχο να πείσουν τους αποκαρδιωμένους πολίτες να μετέχουν στην εκλογική διαδικασία και να εμπιστευθούν τους πολιτικούς της χώρας. Αυτός είναι και ένας από τους κυριότερους στόχους του debate.
Κλείνοντας, σχεδόν καθολική είναι πλέον η άποψη ότι ο θεσμός του debate δεν βοηθάει πουθενά. Δεν έχει προσφέρει κανένα όφελος στους πολιτικούς αρχηγούς. Είναι μια βαρετή διαδικασία που εξυπηρετεί μόνο το χώρο της θεαματικότητας και δεν καταλήγει σε κανένα ουσιώδες συμπέρασμα. Είναι καιρός να αλλάξει αυτή η διαδικασία. Να δώσουν την ευκαιρία στους πολίτες να συμμετέχουν και οι ίδιοι. Να απευθύνουν τα δικά τους ερωτήματα, αφού άλλωστε είναι και οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι για τις μεταρρυθμίσεις που πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Τελικά το debate ωφελεί ή όχι τους πολιτικούς αρχηγούς;
Κυριακή 24 Μαΐου 2009
Γιάννης Ιωάννου: ο κορυφαίος πολιτικός σκιτσογράφος
Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες σκιτσογράφους. Με την είσοδο του στον χώρος της γελοιογραφίας τάραξε την μέχρι τότε αισθητική της. Οδήγησε πλήθος ανθρώπων της πολιτικής σκηνής να χάσει τον ύπνο του. Ο Γιάννης Ιωάννου, με τις μοναδικές του γελοιογραφίες χάραξε έναν καινούριο δρόμο θέασης των πολιτικών πραγμάτων. Χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν να δημοσιευθεί κάποιο σκίτσο του, διψούν για μια καινούρια ατάκα του.
Ο Γιάννης Ιωάννου έφερε με τα σκίτσα του μια άλλη προοπτική σ’ αυτό που ονομάζουμε πολιτική γελοιογραφία. Μέσα από αυτά δημιουργεί μια άλλη κριτική θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων. Εκφράζει τις σκέψεις και τις ανησυχίες των πολιτών με έναν τρόπο που οι αρθρογράφοι δεν μπορούν να προσεγγίσουν. Δεν διστάζει να αποκαλύψει τα σκάνδαλα που ταλανίζουν το μικρό ελληνικό βασίλειο. Διακρίνει με καθαρό μάτι το βάθος μιας πολιτικής πράξης και τολμά να το αποτυπώσει πάνω στο χαρτί με ένα ιδιαίτερα καυστικό χιούμορ. Αποκαλύπτει την αλήθεια, αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος που μπορεί αυτό να έχει. Ασκεί κριτική σε όλα τα πολιτικά κόμματα και κρατά κρυφή την δική του πολιτική προτίμηση. Όλα τα πολιτικά πρόσωπα τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης, γεγονός που αποκαλύπτει την άρνηση του κυρίου Ιωάννου να υποκύψει σε οποιοδήποτε συμφέρον. Με μοναδικό θάρρος σχολιάζει τα δρώμενα της επικαιρότητας και επιβεβαιώνει όσους τον έχουν χαρακτηρίσει ως τον «Τρίτο Δρόμο της ελληνικής γελοιογραφίας». Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως η παρουσία του Γιάννη Ιωάννου στο χώρο είναι κατά τα άλλα διακριτική. Ποτέ δεν προβάλλει τον εαυτό του αλλά αφήνει τα σκίτσα του να μιλήσουν γι’ αυτόν, να τον χαρακτηρίσουν.
Σήμερα, απολαμβάνουμε τα σκίτσα του από την εφημερίδα το «Έθνος». Αναμφίβολα, ο Γιάννης Ιωάννου είναι ένας από τους πιο αγαπημένους Έλληνες γελοιογράφους. Ο κόσμος δείχνει την αφοσίωση του σ’ αυτό που κάνει και αυτός την ανταποδίδει με την συνεχή βελτίωση της δουλειάς του. Γι’ αυτόν άλλωστε η καλύτερη επιβράβευση είναι αυτό… Η αγάπη του κόσμου για τα σκίτσα του…
Ο Γιάννης Ιωάννου έφερε με τα σκίτσα του μια άλλη προοπτική σ’ αυτό που ονομάζουμε πολιτική γελοιογραφία. Μέσα από αυτά δημιουργεί μια άλλη κριτική θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων. Εκφράζει τις σκέψεις και τις ανησυχίες των πολιτών με έναν τρόπο που οι αρθρογράφοι δεν μπορούν να προσεγγίσουν. Δεν διστάζει να αποκαλύψει τα σκάνδαλα που ταλανίζουν το μικρό ελληνικό βασίλειο. Διακρίνει με καθαρό μάτι το βάθος μιας πολιτικής πράξης και τολμά να το αποτυπώσει πάνω στο χαρτί με ένα ιδιαίτερα καυστικό χιούμορ. Αποκαλύπτει την αλήθεια, αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος που μπορεί αυτό να έχει. Ασκεί κριτική σε όλα τα πολιτικά κόμματα και κρατά κρυφή την δική του πολιτική προτίμηση. Όλα τα πολιτικά πρόσωπα τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης, γεγονός που αποκαλύπτει την άρνηση του κυρίου Ιωάννου να υποκύψει σε οποιοδήποτε συμφέρον. Με μοναδικό θάρρος σχολιάζει τα δρώμενα της επικαιρότητας και επιβεβαιώνει όσους τον έχουν χαρακτηρίσει ως τον «Τρίτο Δρόμο της ελληνικής γελοιογραφίας». Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως η παρουσία του Γιάννη Ιωάννου στο χώρο είναι κατά τα άλλα διακριτική. Ποτέ δεν προβάλλει τον εαυτό του αλλά αφήνει τα σκίτσα του να μιλήσουν γι’ αυτόν, να τον χαρακτηρίσουν.
Σήμερα, απολαμβάνουμε τα σκίτσα του από την εφημερίδα το «Έθνος». Αναμφίβολα, ο Γιάννης Ιωάννου είναι ένας από τους πιο αγαπημένους Έλληνες γελοιογράφους. Ο κόσμος δείχνει την αφοσίωση του σ’ αυτό που κάνει και αυτός την ανταποδίδει με την συνεχή βελτίωση της δουλειάς του. Γι’ αυτόν άλλωστε η καλύτερη επιβράβευση είναι αυτό… Η αγάπη του κόσμου για τα σκίτσα του…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
